යශ්ටියා......

අපි ඒ දවස්වල ඉස්කොලේ ජෙෂ්ට බාල දක්ශිකාවෝ..ඉතින් ඔහොම කාලයක් යද්දි ...අපටත් අනික් අයියලාට අක්කාලට වගේ "එක එක උණ ගන්නවනේ."අපටත් හැදුන උණ රෝග 2ක්.එකම මාසේ තිබුන වැදගත්ම වැඩ සටහන්.......
1.කුරුණෑගල මලියදේව පිරිමි විද්‍යාලයේ  ශිෂ්‍ය නායක දිනය
2.------------------අනුස්මරණ ගවේශණ තරඟය- (හන්තාන  හයික් එක )
ඉතිං ඔන්න අපි යාලුවෝ ටික (මෙලෝ රසක් නැති පොත් කාවන් හලා දමා)යන්න තමයි ට්‍රයි එක.නැත්තම් කිසි ගතියක් නෑනේ.
අපි දැන් බලාගෙන ඉන්නව අපේ ඉස්කෝලෙට invitation letter එක එනකං
මිස් වටේ ට කැරකෙනවා.මිස් ට හරි සැලකිලි ඒ දවස් වල.අපේ බාලදක්ශිකා භාර මිසුත් බබා වගේ.එයා  අනේ මේ ලමයි  කොයිතරම් හොඳ බාලදක්ශිකාවන්ද??? කියල හිතල අපට එයාගෙන් සැලකිලි.හැමදේටම දැන් මිස් අපිට කත කරන්නේ.අපිත් පීරියඩ් එක කට් කරල හරි මිස් ගෙ වැඩේ කරනවා.

ඔන්න දැන් ලියුම ඇවිත්.එදා උදේම පීරියඩ් එකේ.මගේ අති ජාත මිතුරියෝ දෙන්න missing in action .ඔන්න ටික වෙලවකින් එනව දෙන්නා.හිනා කටයි...ඒ බං .හිකිස්.......හිකිස්......ලියුම ඇවිත්...ඔන්න ලියුම ආවා.ඊලඟට මිස්ට තියන බරපතලම වැඩේ යවන ලමයි තෝරන එක.ඒ දවස්වල තිබුන "රතුපොතේ" (මට නම මතක නැත ) බාහිර ක්‍රියාකාරකම්  ලියන්න තිබුන නිසා බල්ලයි,පුසයි,මියයි, හැමෝම මේක කලා.එත් සජීවි "අපි" තමයි.ඔන්න තරහ වෙලා,මුනු නොබලා,හිටපු කාලෙකුත් තිබුනා ඒකට යන්න ලමයි තෝරද්දි.
රවල ගොරවල රංඩු වෙලා ඔරවල  අපි යන්න සෙට් උනා හන්තන හයික් එක.අපි ගිය ගණන හරියටම මතක නෑ මට.ඉතිං යශ්ටි එහෙම හදාගෙන.උදේ පාන්දර 5 ට අපි ඉස්කොලේ ලඟට අවා

ඔන්න අපි ............... එකට ගිහින් එතනින් හන්තාන අඩවියට ගියා.එදා හරි වැස්ස දවසක්.කූඬැල්ලෝ පිරිලා...ඔන්න සුහද හදුනාගැනීමකින් පස්සෙ අපි හන්තාන නගිනවා. අපි එක එක තැන්වල තියන බාධක මැදින් යනවා.................සහොදර බාලදක්ශයන් අපේ ප්‍රශ්න අහනවා..අපි උත්තර දෙනවා.පාරවල් හොයාගෙන අපි ගමනේ,ඒ අතර හොඳටම වහිනවා.

ඒ මුල හරිය..බොහොම තැන්පත් විනීත අයියල ටිකක් තමයි අපට මුලිම හම්බ උනේ.ඔහොම යනකොට අතර මගදි සෙට් උනා අපට තව සහෝදරයෙක්.බොහොම තන්පත් පාටයි.
හන්තානේ යනකොට අපට හමුවෙනව හෙල් වගේ තැන්,ඒ  වගේ තැන් වලින් අපහසුවකින් තොරව යන්න තමයි අපි යශ්ටි ගෙනියන්නේ.
මෙන්න බොලේ මේ සහොදරයා අපට කියනවා....නංගිලා ඔය යශ්ටිය අයින්  කරන්න ,ඕක පාවිච්චි කරන හැටි ඔයාලට තෙරෙන්නේ නෑ.මං මේ හෙල බැහැල යට ඉන්නවා.ඔයල උඩ ඉඳල දුවන් එන්න බයවෙන්න එපා මං අල්ල ගන්නම්.අපිට ඕනෑ ඉක්මනට යන්නනෙ.

ඔන්න එක එක්කෙනා දුවගෙන යනවා සද්ගුනවත් සහොදරයා එයලාව අල්ලගන්නවා.(හිතන්නකො නංගියෙක් පල්ලමේ දුවන් ඇවිත් අයියව බදා ගන්නකොට ) ශොයි නේද ?
දුවගෙන ගිය පොඩි කෙල්ලන්ව අල්ලගත්තට මෙයාට අපේ  ටිකක් විතර සද්දන්ත යෙහෙලියක් දුවගෙන එනකොට අල්ල ගන්න බැරි උනා.. මෙන්න බොලේ දෙන්නම පෙරලි පෙරලි යනවා.......

ඒයි බං මු අපට යශ්ටි විසිකරන්න කිවේ ඇයි....ඒ චන්දි..හිකිස්,,,හිකිස්.....මුට කෙල්ලො බදා ගන්න..බලපන්කෝ...
තාම අපි උඩට වෙලා.....
ඒ දෙන්නා වැටුන වැටිල්ලට ..උඩට වෙලා ඉතුරු උන අපිව අල්ල ගන්න යශ්ටි අයියට ශක්තියක් තිබුනෙ නෑ.
අපි අතේ විසිකරපු නැති යශ්ටි  තිබුන නිසා (හොඳ වෙලාවට...)කකුල්වලලට පිං සිද්ධ වෙන්න හෙල තරනය කලා තනියම.ඒ වෙලාවෙ ඉදල මේ අයියගෙ නම "යශ්ටියා"......

දැන් ඉතින් අපට මේ යශ්ටියා  සෑහෙන්න තරමට කරදරයි.මෙයා බෙදන්න ගියාම හෝල් සේල් " අපට පිටුපසින්  ආපු (ප්‍රසිද්ධ බාලිකාවක් නුවර පලාතේ)
සහොදරියන්ටත් මෙයා හරි ලෙන්ගතුයි.මෙක  තරඟයක්නෙ .ඉතිං එහෙම කොහොමද ?
අපට මෙයා එක්ක මාරම තරහයි දැන්..ඒ අතර මෙයා චන්දිට ට්‍රයි කියලත් තෙරුනා.අර වෙලාවෙ චන්දි දුවගෙන මෙයා ලඟට අවෙත් නැති දුක මෙයාට තිබුනා පෙන්නුවෙ නැති උනාට.
අහගන්න ඕනෑ ටික අහගෙන අපි මෙයව හලල දන්න තීරනය කලා.
අපි මෙයව දාලා පණ එපා කියල දිව්වා

 (ඒ වෙලවෙ මෙයා අනික් බලිකාවෙ සහොදරියන් එක්ක )මෙන්න මෙයා ඉලඟ තැන

.....හයික් එකේ මතක ගොඩයි ලියන්න දිග වැඩී වගේ....ඉලග පොස්ට් එක වෙනකන් මතු සම්භන්දයි