Followers

Friday, January 6, 2012

බිඳුණු පියාපත්.....(9)

නුඹේ කට හඬ අසන්නට නොහැකිව එක පැයක් සිටීමට නොහැකි වූ මා  දින සති ගෙවී යන තෙක් නිසොල්මනේ සිටියේ දුක දරාගත යුතුව ඇත්තෙද මා තනිවම නිසාය.හිත හදා ගැනීමට අපමන් උත්සහයක් ගත්තද එය කිරීමට පහසු නොවේ.

මංගල දිනයට අඳින්නට ගත් මංගල සාරිය දැකීමට නුඹට තිබුනේ මහත් උවමනාවකි.




ඔයා කවද්ද එන්නේ....මම නුඹ ආපසු ගිය දිනයේ සිට අසමි.....තව කල් තියනවා නංගා.නුඹ පවසන්නේ එසේය.

 26 රාත්‍රිය පුරාවට මම නුඹත් සමග දීර්ඝ සාමිචියක යෙදීමට උත්සහ ගත්තද ඔබ මිතුරන් සමග විනෝද වෙමින් සිටි  නිසා මම නින්දට ගියෙමි...ඒ ඔබේ අවසන් රෑය බව මට දැනුනි නම් කතා දෙකක් නැත....මම කෙසේ හෝ ඔබ සොයා එන්නෙමි...

27 දිනට පහන් විය.උදෑසන මම නුඹට කතා කලෙමි...පස්සේ කතා කරන්නම් නංගා...කියු ඔබ හරියටම 10.34 ට මට ඇමතුමක් දුන්නේය.....

දැනුදු මගේ හද දැවි....පිච්චීඉ...අළුවී යයි

මට ලැබුනු.....නුඹේ අවසන් ඇමතුම.....
යලි කිසි දිනෙක මට ඒ හඬ අසන්නට ලැබෙන්නේ නැත.....

මගේ හිතට විසල් දුකක් රුදුරු තනිකමක්,උරුමකොට දී නුඹ ඊට පැය කිහිපයකට පසු මෙලොවම අතැර ගොස් සිටියේය.

ජීවිතය අස්ථිර බව මමද දනිමි.නමුත් මෙතරම් ඉකමනින් එසේ වුයේ ඇයි...

දෑස් පිය ගත්තද  දෑස් හැරගෙන සිටියද නුඹේ ඔය අහින්සක සිනාව මට පෙනේ.එය මගේ මනසේ තැන්පත් වී ඇති අමරණීය මතකයකි.

නුඹ මෙලොවින් සමුගෙන ගොස් ගෙවුනු පලවෙනි රැය තරම් දිගු රාත්‍රියක්මට මතක නැත.ඇහි පිල්ලමකුදු පියවීමකින් තොරව එදින මුලු රාත්‍රිය පුරාවටම මම නිදි වර්ජිතව සිටියෙමි.කොහේ හෝ සිට හිඳන් නුඹ එතැයි අවසන් මොහොත දක්වාම මා විස්වාස කලෙමි.

නුඹේ ශරීරය මා දුටුවද ඒ නුඹ යයි විශ්වාස කිරීමට තරම් සාක්ශියක් ඒ තුල නොවුනි.ඉතිං කෙසේ නම් මා නුඹ මිය ගොස්දැයි  අදහන්නද


විටෙක මට සිතෙනවා..
මැවි මැවී පෙනෙනවා
නුඹේ ආගමනය....
නැවත අප අතරට..
ආශ්චර්යකින්වත්
නැවත පැමිනියොත් නුඹ
කෙතරම් සැනසීමක්ද
එය මා හට..
අප සැමට...

සිතා ගන්නටවත් නොහැක
මට මා ගැනම
සත්තකින්ම ඔබ ඒවිද
උඩ පනිමි කෑ ගසමි...
වැලඳ ගමි...හාදු දෙමි...
හඬමි නැවතත් සිනාසෙමි
කරකැවී නුඹ වටා................


ඇත සිතේ සිතුවිල්ලක් නුඹ එතැයි
නොදනී සැබෑවෙදැයි කෙදින
මවමි මම නුඹේ සිනාව
නුඹේ කතාව...
සිහිනයෙන් විත්
මාව රවටන නුඹ ගැනම...................

තවත් එක් වරක් වත්
හැබහින්ම දැක ගන්න
වරම් ඇත්නම් මෙමට
සත්තමයි මා සබඳ
එපාමයි මට නිවන...............

2 comments:

  1. දුකයි..ඒත් නිර්මානය ලස්සනයි..

    ReplyDelete
  2. ස්තුතී මේ පැත්තෙ ආවට......ඇත්තටම මේ මගේ අතීතයේ සත්‍ය කතාව

    ReplyDelete